کد مطلب:35295 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:41

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چگونه خود شناسي مقدمه شناخت خدا و معاد است؟

اگر انسان خويشتن خويش را بشناسد ، هم مبدأ جهان امكان را مي شناسد و هم به معاد ايمان مي آورد و حيات ابدي را پيش از هر چيزي مي بيند وبه آن دل مي بندد، و هم مسير بين آغاز و انجام را مي شناسد . و اما اگر خويشتن خويش را نشناسد هم مبدأ، يعني خدا را فراموش مي كند و هم به معاد و حيات ابدي توجه ندارد و در واقع با فراموشي نفس از همه اين معارف باز مي ماند. و اگر كسي از معارف الاهي بازماند از امدادهاي الاهي و غيبي محروم مي‎گردد و آنچه كه موجب مي شود، انسان خود را نشناسد سرگرمي او به عالم طبيعت و اشتغال وي به لذايذ حسي است ، هر چه انسان به لذايذ حسي تن در دهد ، از شناخت خود غافل مي شود و انسان غافل از خويشتن ، از مبدأ و معاد خود غافل مي شود.

قرآن كريم سر غفلت انسان را از مبدأ و معاد ، غفلت از خويشتن مي داند و چنين مي‎فرمايد: چون انسان خود را فراموش كرد ، خداي خود را فراموش كرده است . چنان كه اگر انسان خود را شناخت ، خداي خود را مي شناسد.

در پايان سوره «يس» فرمود: «وَضَربَ لَنا مَثلاً و نَسِيَ خَلْقَه قال مَنْ يُحْيِ العِظام و هِيَ رَميم» يس/78 كسي كه آفرينش خود را فراموش كرد ، درباره قيامت ترديد دارد و آن را بعيد از عقل و دور از امكان مي پندارد. و مي‎گويد: چه كسي اين استخوانهاي پوسيده را زنده مي كند ؟ پس خلقت ا و به لحاظ مبدأ فاعلي ، يعني اين كه خداوند خالق او است معلوم او بوده سپس آن را فراموش كرده است .

---

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 12 (فطرت در قرآن)